Voor zijn derde vinylrelease trekt Awesome Tapes From Africa de Ethiopische kaart. Hailu Mergia was de toetsenist-groepsleider van Walias Band, een hotelorkest dat afwisselende frontmannen begeleidde. Los van het brood-op-de-plank hotelwerk, verkende ook Walias Band al avontuurlijker terrein. Zo nam de band samen met vibrafonist Mulatu Astatke ‘Tche Belew’ op, één van de enige drie instrumentale albums die in de jaren 1970 in Ethiopië werden opgenomen. Check ook uw ‘Ethiopiques’ collectie voor ‘Musicawa Silt’, recent nog gecoverd door Secret Chiefs.
Maar Walias band hield op met bestaan na een tour door de Verenigde Staten in 1981, toen vier van de groepsleden het Vrije Westen verkozen boven de Ethiopische dictatuur. Onder hen: Hailu Mergia. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en een paar jaar later bracht Mergia deze ‘Hailu Mergia And His Classical Instrument’ uit op cassette.
We maken een sprong van dertig jaar in de tijd en daar is Brian Shimkovitz van Awesome Tapes From Africa (zie Gonzo (circus) # 109). Shimkovitz gaat op zoek naar Mergia en – in tegenstelling tot de nog steeds niet getraceerde Ghanese Highlife muzikant Ata Kak – blijkt Mergia’s telefoonnummer met slechts één google-search beschikbaar te zijn. De man blijkt tegenwoordig met een taxi rond te rijden in Washington DC. De vierde Awesome Tapes From Africa release (op cassette, vinyl en cd) is een feit.
Met een stevige zin voor understatement zou men dit een ‘eigenaardige opname’ kunnen titelen: de – downtempo – drums en baslijnen komen uit een doosje, en het resultaat heeft iets statisch’ en uiterst repetitief. Van de funk van de Walias Band blijft op het eerste gehoor niet veel over. Tegelijkertijd vormt die technische beperking voor Mergia een mooi platform om alle registers van zijn synths open te zetten. De overzetting van Mergia’s traditionele Ethiopische melodieën naar analoge synth (volgens sommige bronnen een Moog, anderen horen een Yamaha), elektrische Rhodes piano en accordeon levert een bijzonder unieke luisterervaring op. Veel psychedelischer spul dan ‘Sewnetuwa’ en het uptempo en – ondanks het kermisritme – bijna swingende ‘Hebo Lale’ hebben wij alleszins de laatste maanden niet meer gehoord.
En nu maar hopen dat Shimkovitz erin slaagt om Mergia een wereldtournee aan te smeren.