Het vijfde album voor het kwartet uit het tweetalige (Frans en Duits) Zwitserse Biel ziet er uiterlijk veelbelovend uit. Veel zwart en gouden lettertjes, al doet de foto van de vier bandleden ons al enigszins steigeren. Lap, dit gaat belegen troep worden denken we. Gelukkig is het Engels van Martin meer dan behoorlijk, want we vreesden even dat we het met een zwaar Duits accent zouden moeten doen. De songs beuken er goed in, zitten goed ineen en zijn als het ware gemaakt voor een groot publiek. En dat heeft deze band al gehad met uitgebreide tournees als voorprogramma van Clawfinger en H-Blockx. Beide behoren niet tot onze immense lijst favoriete bands, en zover zal Treekillaz het ook niet schoppen. Season Of The Lonesome hangt daarvoor een beetje teveel aan elkaar van de clichés uit de industrial rock van de jaren 1990 en de heren denken, die indruk krijgen we toch, dat het nog steeds bon ton is om rock in de stijl van Nirvana te spelen. Sommige songs kunnen zo uit de glorietijd van de grunge komen, al zouden ze net als nu doorgaan als meelopers en niet als voorlopers. We vinden er dus niet veel aan. Deze plaat is gelukkig zeer goed gemaakt, dus echt op ons systeem werken doet ze ook niet. We horen tijdens het strijken zelfs nu en dan een riff waar we blij van worden. Dat is echter niet genoeg om deze plaat aan te prijzen, tenzij u van oudere industrial rock houdt natuurlijk, een Treponem Pal of zo.