Er zijn zo van die bands die alleen bekend zijn bij een klein groepje fijnproevers. Bands waarnaar door een net zo select kringetje andere bands wordt verwezen als invloedrijk, belangrijk en met een niet te overtreffen oeuvre. Zo eentje is U-Men, afkomstig uit Seattle en actief tussen 1981 en 1989. Een album (‘Step On A Bug’) en enkele ep’s is wat de band heeft uitgebracht. En regelmatig spelen in hun thuisstad natuurlijk, alwaar mannen als Mark Arm (Mudhoney) als jonge kerel hun concerten bezocht en hen als een grote invloed op zijn band beschouwt. Zo zijn er wel meer, van die mannen die later frontmannen werden van de grunge-scene. U-Men toerde namelijk veel in Amerika en worden door heel wat latere grootheden beschouwd als een zeer grote inspiratiebron voor de grunge-beweging. De band, waarin ook kort Tom Hazelmeyer speelde (Amphetamine Reptile Records, Halo Of Flies, nog zo’n obscure maar schitterende band), speelde een dronken versie van postpunk, een vunzige vorm van psychobilly, een Amerikaanse versie van The Birthday Party en The Scientists eigenlijk. Probeer nummers als ‘Gila’, ‘Green Trumpet’, ‘They’ of ‘The U-Men Stomp’ en geniet van de swampblues die uit elke klank spat. De muziek van dit regelmatig van bezetting wisselende collectief is al jaren nauwelijks te vinden. Daar wordt met deze dertig nummers tellende dubbelaar efficiënt iets aan gedaan. Dit is namelijk alles wat de band ooit in de studio heeft opgenomen. Mooi is dat, want hier staat geen enkel zwak nummer tussen. Bandleden doken later nog op in onder meer Love Battery, Gas Huffer en The Monkeywrench, waarin we ook Mark Arm zagen opduiken, bij één van zijn helden dan nog.