De openingsklanken van ‘You’re Not Here’ beloven veel goeds op dit eerste album van Hydromedusae. Dit dronende, duistere folkalbum is een product van Jessica Bailiff en Annelies Monseré, beiden al bekend vanwege hun solo-output. De Gentse Monseré bracht werk uit op Stroom en Horn Of Plenty, de Amerikaanse Bailiff (uit Toledo) op Kranky. Morc Records is overigens nog een gemene deler tussen de twee. En nu Hydromedusae, wat een passende referentie is naar kwallen die zo mooi zweven door het water. Het project is dus trans-Atlantisch tot stand gekomen en is als een droom om naar te luisteren. Telkens kiezen de artiesten voor minimalistische mystiek. Verwijzingen naar de meest etherische folk uit de jaren 1960, maar ook de freakfolk van Vashti Bunyan en minimalistische ambient en drone definiëren het geluid. Want die drone is altijd aanwezig. Hoe subtiel tussen de cello, piano en spaarzame percussie door dit ook is. Geluid kabbelt in en uit het gehoor, zoals de zware drum op ‘Walking’. Ondertussen drijft de zang als mist tussen het riet in de ochtend door. Overweldigend, maar ongrijpbaar. Terugkomend op die dromerige kwalletjes: hydromedusae zijn roofdieren, en dat element zit ook in de muziek. Er is een continue dreiging in nummers met een dissonante drone, zoals ‘Little One’, of de donkere klanken vol onheil op ‘Barely Breathing’. Niets is wat het lijkt, en dit album kent in z’n minimale en vloeibare conditie veel mysterie.
