Brutter is een ideale naam voor het duo bestaande uit Christian Wallumrød (drumcomputers, synthesizer, elektronica) en Fredrik Wallumrød (drums, drumsynthesizer, elektronica). Broers, inderdaad. Broers die beiden al heel wat op hun muzikale kerfstok hebben staan. Christian Wallumrød zit onder meer bij Airamero, Christian Wallumrød Ensemble, Christian Wallumrød Trio, Close Erase, Dans Les Arbres (onlangs nog het prachtige ‘Phosphorescence’) en Trondheim Jazz Orchestra. Fredrik houdt het wat bescheidener en zit in Dog Almighty, El Caco, Span, Squid en het in Noorwegen alomtegenwoordige Trondheim Jazz Orchestra. In 2015 brachten de broers al het naar de band zelf vernoemde ‘Brutter’ uit, eveneens op Hubro. Het interessante aan die plaat, en aan ‘Reveal And Rise’, is dat de broers, eigenlijk een pianist en een drummer, op zoek gaan naar wat ritme eigenlijk is. En of noise muziek kan zijn. Of zomaar een dreun kan worden ingepast in een soort antiritme, een nummer dat er eigenlijk geen zou mogen zijn maar het toch is. Zodoende klinken de stukken bijna als composities gemaakt voor een moderne abstracte dansvoorstelling. Of zoals de Wallumrøds zelf stellen: als een hedendaagse bewerking van de machinale ritmes van het ‘Ballet Mécanique’ van Fernand Léger met bijhorende muziek van George Antheil. Uiteindelijk klinken bovenstaande woorden een stuk intellectueler dan de nummers uiteindelijk zijn. Brutter stelt het allemaal een beetje voor als hogere kunst, en dat is het ergens ook wel. ‘Reveal And Rise’ is echter meestal absoluut geen opgave om te beluisteren, integendeel. Slotnummer ‘Haydnsikh’ (zou het Hide And Seek betekenen?) is bijna net zo machinaal dansbaar als Kraftwerk. Intellectuele eenvoud of anti-techno, het kan zo mooi klinken.
