De mannen van Early Graves hebben alle reden om pisnijdig te zijn. Woedend op wat voor de Schepper doorgaat, woede op alles en iedereen. Early Graves werd opgericht in 2008, in de Bay Area van San Francisco, al jarenlang een voedingsbodem voor een onuitputtelijke reeks bands. Van Dead Kennedys, Blue Cheer, Black Rebel Motrocycle Club, Flipper tot aan The Grateful Dead toe, en dus ook deze Early Graves. De band nam het album Goner op, dat behoorlijk wat succes kende bij liefhebbers van het hardere genre. Het geluk zat hen echter niet mee. Een auto-ongeluk tijdens de promotietournee van dat album, kostte het leven aan toenmalig zanger Makh Daniels. Terug naar af, bezinnen, kwaad zijn, proberen het overlijden te verwerken. Zoiets kost tijd en het is dan ook een wonder dat de band besloot om door te gaan. John Strachan kreeg de moeilijke taak toebedeeld om de overleden makker te vervangen, en het moet gezegd: hij doet zijn uiterste best. Hij maakte het ongeluk trouwens van dichtbij mee: hij zat met zijn toenmalige band die het voorprogramma verzorgde, Funeral Pyre, in dezelfde bestelwagen. Hardcorepunk met een beetje thrash- en death metal is wat Red Horse ons door de strot duwt. Hier en daar verstopt de band een stukje akoestische gitaar om de luisteraar op het verkeerde been te zetten. Voor het overige klinken de acht songs furieus, gemeend, woedend, overtuigend en behalve de iets te lange afsluiter Quietus ook telkens net niet te lang. Testament, Entombed, His Hero Is Gone en hier en daar wat Napalm Death maken deze plaat tot een broeierig headbangfestijn. Nu maar duimen dat ze niet opnieuw in een blikken ravage terecht komen.