Waar zijn toch de gloriedagen van het Metalheadz imperium gebleven, moet de oude Goldie zich nu en dan op een onbewaakt ogenblik afvragen. Het lijkt al weer zo lang geleden en dat is het ook. Met discipelen als Source Direct, Photek en Dillinja was zijn koninkrijk de wereld, werd er baanbrekend werk verricht en mocht iedere release op ontzag en furore rekenen. Maar het is gedaan met de drum n bass. Al jaren. En meneer blijft onvermoeibaar zijn plaatjes uitbrengen, als artefacten van een geluid dat ooit zo bepalend is geweest, maar als genre is blijven steken in een loop van kapot geproduceerd geluid. Een uitzondering daar gelaten dankzij Subwave, die dit jaar nog sombere breakbeat van de goede slag afleverde. Maar het oude label kraakt bij gebrek aan beter, en is zijn plekje op de door dubstep en techno gedomineerde dansvloeren al lang kwijt. Tijd voor een ander koers, moet verzuchtend op kantoor zijn besloten. En zo geschiedde. Call To Mind van Commix uit 2007 – soulvolle maar recht door zee drum n bass – mag door een select gezelschap onderhanden worden genomen. Een heus dubstep versus technoalbum is het resultaat met onder andere 2562, Pangaea, Instra:mental en Burial tegenover Marcel Dettmann en Underground Resistance. Op papier verantwoorde namen, maar het resultaat blijft een middelmatige exercitie. Opgewarmde kliekjes van Dettmnann, Burial en UR zijn zo-zo, en de tweedeling in stijlen voelt als een wanhoopschot in het duister. Het verstofte huis van vertrouwen trekt met vooraanstaande namen een opzichtige joker bij gebrek aan ideeën. En dat voelt allerminst oprecht. Hoog tijd voor een goed geprikt infuus om het oude Metalheadz van bloedarmoede te redden, want dergelijke conceptalbums met artiesten ver buiten de eigen gelederen doen het tij niet keren. Goldie, leest u mee?