Radiation

Rock, dat is het eerste wat je te binnen schiet bij het beluisteren van ‘[Radiation]’ van het Berlijnse viertal Transmit, rond drummer Tony Buck. Volstrekt buitensporige rock, moet je daar onmiddellijk aan toevoegen. Met Buck zelf op drums, gitaar en zang, James Welburn (jawel, van ‘Hold’) op basgitaar, Magda Mayas op toetsen, en Brendan Dougherty op drums lijkt dit een klassieke bezetting voor een rockband. Maar Buck stuurt de muziek in zes lange nummers onvermoede en onvoorspelbare kanten op. ‘Two Rivers’ is met lijzige zang over hevig vibrerende en grauwende gitaarvelden een kruising tussen de vroege Sonic Youth en Brian Eno uit de periode na Roxy Music. ‘Who’ doet in een herhaalde cirkel van akkoorden sterk denken aan de groep van die naam, maar blijkt een fundament waar eerst een gitaarlick uit tevoorschijn schiet, voordat het viertal een hoekje om slaat en in een heel andere straat en wijk opduikt. Wel houden ze minimalistische cirkelgangen in stand, bij wijze van knipoog naar Terry Riley, met wie The Who een kortstondige muzikale flirt aanging. De achtergrond als drummer van frontman Buck komt tot uiting in het stuwende ‘Vinyl’, waar Mayas haar Hammond in de vuigst denkbare stand mag zetten, met ronduit vunzig vervormde trillers. In ‘Two Rivers’ loopt het kwartet in vier verschillende ritmes. Ze verknopen, verdichten, smeren weer uit – alles in weloverwogen stappen vol spanning, alsof het leeuwen zijn die in een gecoördineerde groep een prooi besluipen. Het is rock, maar dan wel van een hogere orde.

tekst:
René van Peer
beeld:
Transmit_Radiation_digi
geplaatst:
za 15 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!