‘Private Energy’ verscheen vorig jaar, maar krijgt dit jaar een heruitgave met een paar bonustracks. Prima plan, want Helado Negro heeft een intrigerende plaat gemaakt. In principe maakt hij elektronische pop of synthpop, maar op een zeer ingetogen, bijna fluisterzachte manier. Dat zit hem zeker ook in zijn zachte vocalen. Bij aandachtige beluistering blijken zijn zanglijnen echter behoorlijk dwingend te zijn, en op een verlegen manier bijna funky. Bijna het schreeuwerigst is de titel ‘Young, Latin and Proud’, en zelfs bij die titel hoort een heel rustige liedje. Keerzijde van de ingetogenheid is dat ‘Private Energy’ veel aandacht vraagt, want anders glijdt-ie gemakkelijk aan je voorbij. ’s avonds laat, koptelefoon op, dat is zo ongeveer de ideale manier om de plaat te luisteren, maar dan krijg je er ook veel voor terug.