Please Just Dance Death

IEatHeartAttacks begon als een duo, de Noorse broers Jompi en Noppers Myren, die beslisten om samen eens goed lawaai te maken op gitaar en drums. Daarbij schreeuwen ze nog eens de longen uit hun lijf. Intussen werd hun goede vriend Erik Fossmo als bassist ingelijfd en is hun debuutplaat een feit. Als we hun lawaai moeten definiëren dan zouden wij zeggen dat ze op het kruispunt van punk, hardcore en screamo zitten. Een explosief goedje maar met flink wat gevoel voor melodie. De meeste nummers (negen in dit geval) halen de drie minuten niet, wat zorgt voor songs die het niet direct van opbouw moeten hebben, maar vooral van urgentie. ‘Liar’ is een verschroeiende opener die je direct de adem afsnijdt. Raggende vervormde gitaar en de stemmen die met “you fucking liar” je trommelvliezen aan gort schreeuwen. ‘The Six’ gaat op het zelfde elan en snelheid verder. Een eerste relatief rustpunt komt er met het begin van ‘M.I.A.’ dat met een crescendo gitaarlijn opbouwt en het gaspedaal voor eenmaal niet tot tegen het chassis duwt, maar tegelijkertijd ook niet direct ergens naartoe gaat. Dat is bij sommige songs een beetje het probleem: het ontbreken van een richting. Misschien hadden bepaalde songs wat meer uitwerking kunnen gebruiken. Ook het constante geschreeuw moet niet alleen vermoeiend zijn om te zingen, maar het is bij momenten ook vermoeiend om naar te luisteren. Maar je hoort ons niet klagen, want het gros van de songs blaast je zowat omver. Het titelnummer bijvoorbeeld, met zijn heerlijke gitaren en de compositie van ‘You Will Try To Escape’ is dan wel weer dik in orde. Ideaal voer voor liefhebbers van het betere scheurwerk die al eens een plaatje van Blood Brothers of Like Rats From A Sinking Ship draaien.

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
IEatHeartAttacks_Please_Just_Dance_
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!