Placid Faces

Lise Sutter (zang, synthesizer), Charlotte Mermoud (bas, zang), Léo Marchand (gitaar) en Martin Burger (drums) vormen sinds hun prille jeugd het bandje The Staches. Het Zwitserse kwartet botviert sindsdien zijn voorliefde voor punkrock, garagerock, postpunk en als het even kan ook lo-fipop en zachtaardige psychedelica. Motto blijft vooral: laten we ons amuseren en als de deuntjes ietwat rammelen, tja, en dan? Dat was al zo op het debuut ‘Machine’ (Burning Sound, 2014), dat was zo op de resem singles die The Staches sindsdien uitbrachten en dat is ook het geval met het heerlijk naïef klinkende ‘Placid Faces’. Zelfs al is het Engels van de twee dames van de band niet altijd perfect, de productie die in San Francisco werd gedaan door Kelley Stolz, die platen heeft uitgebracht op zowel Sub Pop als Third Man, maakt veel goed. De man is zelf een begenadigd singer-songwriter en weet duidelijk weg met eenvoudige liedjes die met haken en ogen aan elkaar hangen. Hij zorgt ervoor dat net die eenvoud charmeert en de rommelige gitaren en kinderlijke synthesizerlijntjes net weer uitermate leuk gaan klinken. The Staches laveert vooral tussen eerder genoemde genres, waardoor de plaat geen seconde gaat vervelen door zijn variatie. De band is nog niet zo goed als grote voorbeelden Swell Maps, The Raincoats en Destroy All Monsters. Als ze verder doen zoals ze bezig zijn, komen ze binnen een paar jaar wel op dat niveau.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
TheStaches_PlacidFaces
geplaatst:
ma 23 jan 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!