Sommige muzikale projecten ontstaan haast per toeval. Het duo Joseph Shabason en Kieran Adams, studiegenoten op het jazzcollege in Toronto, werden gevraagd om aan een muzikaal project te werken. Door omstandigheden ging dit echter niet door. Blijven ze over met een studio tot hun beschikking en een technicus. Maar geen muziek. Ze besloten er een bekende van hun bij te halen, zangeres Carmen Elle. Het trio knutselde een eerste album, Perpetual Surrender, in elkaar. Een plaat die bol staat van muzikale echos uit chillwave, jazz, jaren 1980 softrock en cheesy elektronica. In het titelnummer horen we zowaar een plastieken saxsolo die ons deed terugdenken aan die uit Smooth Operator van Sade. Maar deze smooth operators komen op deze plaat niet aan de – ongetwijfeld nog altijd fraaie – enkels van die mysterieuze popprinses. Een buitenbeentje op het album is Strange Attraction, de synths roepen in dat nummer veel herinneringen op aan Depeche Mode. Een nummer als Born Again, met toch een paar heerlijke synthloopjes, kan er mee door. Echt veel meer vet zit er niet aan deze plaat. Een vergelijking met Chromatics is larie, daar zijn de vocalen niet dwingend genoeg, de nummers gewoon niet sterk genoeg. Vergelijkingen met Destroyer of Gyangs zijn ook overtrokken. Wat overblijft? Een plaat die gewoon verdwijnt in de nevelen der tijd. (www.facebook.com/DianaSound). Nog zo iemand die op zijn eerste plaat als solomuzikant duidelijk is beïnvloed door de jaren 1980 is Luke Temple. Hem kun je ook kennen als frontman van Here We Go Magic. Samen met een paar vrienden werkte hij in een hutje aan dit album. In het tweede nummer Katie horen wij een slechte Prince meets Curtis Mayfield-pastiche. Aan deze twee artiesten wordt nog vaker gerefereerd. En zo gaat dat nog een hele plaat door. Maar echt overtuigende songs, goed uitgewerkte ideeën? Nee, die horen wij onvoldoende. Flauwe synthpop met hier en daar een happy deuntje, een redelijke melodie en geinig halfbakken idee daarentegen. Met hopen. (www.luketemple.tv). Diana en Luke Temple mogen onder elkaar uitvechten wie de minste plaat heeft gemaakt.