Peace In Drifts

Leon Leder, de man uit Wenen, die achter de artiestennaam Asfast schuil gaat, houdt het graag ietwat bescheiden. Zo om de drie jaar brengt hij een album uit, en voor het eerst op een echt label. De voorgangers ‘WYSIWYG’ (2010) en ‘moving. a Variation’ (2013) verschenen nog volledig in eigen beheer. Ook voor ‘Peace In Drifts’ houdt Asfast het heft volledig in eigen handen. Net als op de vorige twee albums knutselt hij minutieus een geluidspalet bij elkaar. Hij vertrekt meestal vanuit hedendaagse muziek die in de clubs wordt gedraaid. Grime, trap en broken beat vormen het vertrekpunt, maar hij deconstrueert alles wat hij hoort tot er nauwelijks nog iets van overblijft. Hij gebruikt wat resteert als de bouwstenen voor zijn eigen, soms bewust haperende, composities. Die zijn niet meer geschikt voor clubs, of het moet voor de donkerste hoekjes zijn waar uitgetelde clubgangers elkaar kunnen bepotelen op een net zo weinig vloeiende flow als deze plaat. ‘Peace In Drifts’ doet regelmatig wat denken aan de probeersels van Aphex Twin, die net zo goed veel muziek creëert die voor benen- en armenzwaaiers niet geschikt is. Asfast is wel niet zo gek als Richard D. James, minder frivool ook. Hij kiest eerder voor beschouwende reconstructies, renovaties die verkeerd aflopen en een andere klankkleur, ritme en inhoud krijgen. En zo klinkt hij toch niet als zijn grote voorbeeld, wat hem uiteraard siert.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Asfast_PeaceInDrift
geplaatst:
do 11 mei 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!