Er is niet veel fantasie nodig om het kosmopolitische Stereo Total te zien als de perfecte personificatie van de door D.A.F. gepropageerde Duits-Amerikaanse vriendschap. De kern van dit markante, in Berlijn residerende duo bestaat immers uit Françoise Cactus (née Françoise Van Hove) en Brezel Göring (Friedrich Ziegler). Het fundament van hun discografie wordt gevormd door (analoge) synthpop, new wave en Neue Deutsche Welle in de lijn van Fad Gadget, Der Plan, Pyrolator en Andreas Dorau & Die Marinas, maar tegelijkertijd kunnen ze onmogelijk de Franse invloeden verstoppen waarmee ook Vive La Fête stoeit. Zo zijn Serge Gainsbourg (en dochter Charlotte die ondubbelzinnig wordt bewierrookt in Sweet Charlotte), Charles Trenet, Jacques Dutronc, Brigitte Bardot, Sylvie Vartan, Françoise Hardy, Jean-Luc Godard of Jacques Tati zonder twijfel helden. Toch houdt het ook hiermee niet op want de twee zijn evenmin vies van lo-fi punk, beat, electro, easy listening, disco, speelse rock-n-roll, chanson, Europop, (licht erotische) lounge, kitsch en zelfs rockabilly (volgens Alan Vega recept). Party Anticonformiste blikt in maar liefst 24, min of meer stilistisch per zes gegroepeerde, charmante niemandalletjes (waarvan twee exclusief) terug op de eerste vijf albums (1995-2001) en is daardoor dé geknipte introductie tot het naïeve muzikale universum van het tweetal. De hoogtepunten van de hoogtepunten zijn zonder meer Les Chansons dA, Ach Ach Liebling, I Love You ONO, Musique Automatique, Exakt Neutral, Für Immer 16, Wir Tanzen Im Viereck van Die Tödliche Doris en natuurlijk de bekende radiohit Liebe Zu Dritt (beker bekend als LAmour A Troi). Party Anticonformiste is de ideale soundtrack voor een hete zomer waarbij het feest nooit ophoudt.