Als forens heb ik vooral praktische – en niet zelden problematische – associaties met treinen, maar het idee van de treintreis heeft ontegenzeglijk iets romantisch. Het is dat gevoel, deels dramatiek, deels escapisme, deels overgave, waar veel van de nummers op deze verzamelaar op inhaken (de modernistische, hoogvliegende suggestie van de ‘Orbital Planes’ hoor ik overigens niet echt terug). Al rijdend voert ‘Orbital Planes & Passenger Trains Vol. 1’ langs verschillende ambientstijlen. Verstilde, aan Satie refererende pianominaturen van Otto A. Totland, dwalende jazzy tonen van Brambles en Colorist, en een intieme IDM-track van Hidden Rivers. Het mij onbekende Strië draagt een erg mooi nummer bij met een koor en andere hemelse tonen, voordrijvend op een loom ritme. Niet alles is alleen maar lief of breekbaar; aan de nummers van Imprints en Benoît Pioulard zit nog wel iets van een ruisende rafelrand, Donato Wharton’s track klinkt als de binnenkant van een glazen bol die langzaam ronddraait, terwijl de muziek van The Balustrade Ensemble zo kraakhelder is dat het pijn aan je vullingen doet. Verder bijdragen van ondermeer Yui Onodera & Chihei Hatakeyama, Dan Abrams (Shuttle358) en Ametsub. Mooie, wel een beetje veilige verzamelaar voor naast de verschillende delen Pop Ambient en Air Texture.