Slothrust is een trio uit Brooklyn dat het beste van alternatieve rock verenigt. De band wordt geleid door Leah Wellbaum, inderdaad, een dame. Dat zou je in eerste instantie, louter gebaseerd op haar stemgeluid, niet meteen zeggen. Toch is het zo. Ze speelt gitaar, zingt en schrijft de songs, net zoals ze deed met haar soloproject Slothbox. Dat project heeft ze nu in de koelkast gestopt, al blijven er duidelijk flarden van hangen op deze plaat. In ‘Crockpot’ bijvoorbeeld, waar wel wat stukjes tussen zitten waar nauwelijks drums en bas aan te pas komen. Toch is het voornamelijk stevig rocken war de band op hun tweede, na het in eigen beheer uitgebrachte ‘Feels Your Pain’ (2012), doet. We denken eigenlijk vooral aan een jammer genoeg compleet vergeten band als Sylvia Juncosa, geleid door de dame met dezelfde naam. Net als zij rockt Leah een eind weg en zijn ook de teksten de moeite. Vervreemding, absurditeit, schroom, onhandigheid en verlegenheid vormen de basis. Drummer Will Gorin en bassist Kyle Bann komen krachtig en funky tegelijk uit de hoek en leggen een stevige basis voor Leah Wellbaum, waarop ze lustig uit kan freaken. Pat Muchmore mag een streepje trombone toevoegen aan het tweedelige ‘Magnetic’, al horen we het nauwelijks terug. Slothrust slaagt er goed in kalmere momenten af te wisselen met ruige (blues- of grunge)rock, waarbij de band met Leah een frontvrouw van formaat in huis heeft. Elk bandlid heeft een graad in jazz en blues van het Sarah Lawrence College en incorporeerden hun studie duidelijk liever in muziek die meer verwantschap vertoont met grunge, al is bluesrock in gelijke mate aanwezig.