De Italiaanse componiste Caterina Barbieri presenteert met ‘Myuthafoo’ een nieuwe reeks van euforie-opwekkende modulaire synthesizergolven. Barbieri beschouwt ‘Myuthafoo’ als het zusteralbum van ‘Ecstatic Computation’ (2023) dat tegelijkertijd geschreven werd. Beide albums zijn gebaseerd op creatieve sequencerprocessen die Barbieri op een speelse en energieke wijze tot ontwikkeling laat komen. De vlijmscherpe elektronische ondulaties worden afgewisseld met rustigere op ambient georiënteerde soundscapes. Op ‘Myuthafoo’ laat Barbieri haar stem achterwege en richt ze haar pijlen volledig op bombastische resonanties die ze handmatig programmeerde met een Orthogonal ER-101 modulaire sequencer. Het trancegevoel (met een psychedelisch randje) is nooit ver weg in de bliepende signalen en verfijnde polyritmische pulsen. De kalmere uitwasemingen hebben een Berlijnse School-handtekening en zorgen voor een kosmische atmosfeer die Barbieri’s interesse in tijd, ruimte en emotie verraadt. De harmonie tussen de uitbundige en serene delen veroorzaakt krachtige emotionele wisselwerkingen die barsten van energie. ‘Myuthafoo’ is geen restjesvuller, maar een waardig album met boeiende elektronische composities dat een eigen bestaansrecht opeist naast ‘Ecstatic Computation’. Barbieri laat nog maar eens horen hoe goed ze emoties, ideeën, patronen en creatieve compositieformules kan smeden tot een portie zeer bevrijdende muziek.
