Mise En Abyme

Joni Void debuteerde twee jaar geleden met de gevonden-geluidenplaat ‘Selfless’. Daarop liet deze man – pseudoniemen kunnen je op het verkeerde been zetten – toepasselijk genoeg te weinig persoonlijkheid horen tussen al zijn samples. Het geluidsbeeld schoot alle kanten op, en de kwaliteit van de nummers ook. Opvolger ‘Mise en Abyme’ is gelukkig met veel meer oog voor opbouw gemaakt. De plaat begint met een paar spacey elektronische trips met woordloze zang, die je veel sterker de plaat intrekken. Daarna schiet het album weer alle kanten op: er zijn weer geluidscollages – waaronder eentje met beltonen en een inbelmodem (nostalgie all over!) –, en is er een soort Boards of Canda remixt een rustige Mogwai-postrock. Heel consistent is het niet, maar toch voelt deze tweede Joni Void minder als los zand. Als hij die lijn door kan trekken voor album 3, dan kan hij best nog eens potten gaan breken. Ohtis is geen man, maar een hele band. Zo te horen is Will Oldham de voornaamste inspiratiebron geweest voor dit halfuurtje aan donkere folk. Er is ook een scheut Bright Eyes te horen, en probeer bij ‘Little Sister’ eens niet aan ‘Tiger Peasant Mountain Song’ van Fleet Foxes te denken. Met de atmosfeer zit het wel snor, met de liedjes zelf aanvankelijk ook, maar de tweede helft van de plaat kakt toch wat in. En dat mag gewoon niet op een plaat van 30 minuten. Had dan een beknoptere ep gemaakt, om later terug te keren met een sterk album, want het moet gezegd: Ohtis draagt die belofte duidelijk in zich. Chris Cohen opereert in eenzelfde hoek als Kevin Morby, al presenteert Cohen zichzelf – gelukkig – niet als gitaarheld voor een indiepubliek. Luister bijvoorbeeld ‘House Carpenter’ er eens op na, met zijn pseudo-oosterse sfeer. Net als bij Morby lijken Bob Dylan en Lou Reed de grootste voorbeelden te zijn, zeker op vocaal vlak. Cohen klinkt nonchalant, soms zeurderig en soms een beetje gedrogeerd. Zo werkt hij zich door een set prima, pretentieloze liedjes, met af en toe een uitschieter als het eerder genoemde ‘House Carpenter’.

tekst:
Maarten Buser
beeld:
Joni_Void_Mise_En_Abyme
geplaatst:
di 13 aug 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!