Oudgediende Justin Bennett is al lang geïnteresseerd in architectuur en de stedelijke omgeving, maar afgaand op deze archiefverzamelaar heeft hij ook iets met de niet-stoffelijke wereld, getuige titels als ‘Psychopomp’, ‘Ilinx’ en ‘Metempsychosis’ (mooi te vertalen als ‘zielsverhuizing’). Of had daar iets mee, want de opnamen zijn afkomstig uit de periode 1984-1992, ruwweg de eerste helft van Bennetts twintiger jaren, en dateren daarmee van flink vóór zijn eerste album, ‘Cityscape’, uit 1997. De opnamen combineren onder meer akoestische instrumenten, samples, tapes, en ook veldopnames, maar waar die laatst in zijn latere werk een grote (en hoorbare) rol spelen, zijn ze hier begraven onder lagen processing waarvan Bennett naar eigen zeggen zelf niet altijd meer weet wat er onder begraven ligt. Soms ligt de muziek verrassend dicht tegen rituele ambient of industrial aan, zoals de plechtige flügelhorn in de titeltrack, de galmende bellen in ‘Vertige’ en het spookachtige ‘Midi’. Elders maakt hij gebruik van ruis om meeslepende dronescapes mee te maken. De sfeer van de verzameling is een stuk dramatischer dan zijn latere platen. Ik kan me dan ook voorstellen dat ‘Metempsychosis’ niet aan alle fans van dat werk besteed is, maar als iemand met een zwak voor de meer meeslepende variëteit van industrial hoor je mij niet klagen.
