We zeiden het al, Michel Banabila is een veelzijdig musicus. Dat is hij in zijn solowerk, dat is hij misschien nog wel meer in zijn samenwerkingen met anderen. Dat laat hij horen op โTapu Sampler 2016โ en op โMarilli Remixedโ. โMarilliโ was zijn eerste album, een lp die hij in 1983 uitbracht. Die lp, ondermeer geรฏnspireerd op het baanbrekende โMy Life In The Bush Of Ghostsโ van Brian Eno en David Byrne, is niet meer te verkrijgen. Banabila wil dat graag zo houden, ook toen een label hem vroeg of ze een heruitgave mochten verzorgen: de muziek was te zeer gemaakt met een benadering waar hij niet op terug wil komen. Maar het materiaal aan anderen toevertrouwen om er remixes van te maken is natuurlijk een heel andere zaak. Onder de genodigden kom je namen tegen als Jos Smolders, Radboud Mens, Roel Meelkop, Frans de Waard en Machinefabriek – niet de minsten. Ook Banabila zelf nam zijn oude werk geducht onder handen: hij verknoopte zes nummers van de lp. Het resultaat is een droomversie van muziek die op zich al gebaseerd was op een gedroomde werkelijkheid, waarin culturen versmelten zonder een spoor van wrijving en conflict. Mochten je dromen wat flets van kleur zijn, dan is het raadzaam om daar dit album maar eens op los te laten. โTapu Sampler 2016โ is een verzameling op twee schijven van materiaal dat Banabila de afgelopen jaren op diverse albums heeft uitgebracht via zijn eigen label Tapu Records. Op sommige tracks speelt hij alleen, op andere wordt hij terzijde gestaan door bevriende musici, onder wie mensen uit het Nederlandse jazz- en improvisatiecircuit, zoals altviolist Oene van Geel, rietblazer Mete Erker, cellist Ernst Reyseger en de begenadigde trompettist Eric Vloeimans. Dat levert een schitterend bedachtzaam stuk op als โSinus En Snaarโ waarin Van Geel mag wegzweven, naast het intrigerende โJump Cutsโ dat opgezweept wordt door het drumwerk van Joost Kroon. Het eindigt met een eindeloos muzikaal ronddolende Banabila, live opgenomen in het Poolse Gorlice. Prima introductie op zijn muziek.
