Terwijl het werk van deze Noren door een grote groep op handen wordt gedragen, blijven wij vaak verbijsterd achter. De genialiteit van Motorpsycho heeft zich hier nog niet geopenbaard en na ‘Black Hole/Blank Canvas’ hadden we de groep weer definitief in het hokje onbegrijpelijk geliefd geplaatst. Nu is er ‘Little Lucid Moments’ en warempel, het lukt ons om er zonder kromme tenen naar te luisteren. ‘Suite: Little Lucid Moments’ is met zijn dik twintig minuten met recht een suite. Een degelijke basis is vaak het halve werk en de wilde maar strakke drums en vlammende gitaren die hier te horen zijn, doen zelfs denken aan een light versie van Comets On Fire. Als de vele solo’s zich terugtrekken blijkt dat ook de vocalen hier, in tegenstelling tot op ‘Black Hole/Blank Canvas’, erop vooruit zijn gegaan. Minder op de voorgrond, als kalme tegenhanger beter passend bij het vuur in de muziek. Het is vooral de combinatie van nette spacerock in een liedjesstructuur die Motorpsycho goed onder de knie heeft, maar die formule zorgt er uiteindelijk ook voor dat de vier liedjes (waarvan er geen een onder de tien minuten duikt) een beetje op elkaar lijken. Het venijnige gitaargeluid is een vast ingrediënt, het switchen van uptempo naar midtempo ook en de lijzige vocalen vervelen na een tijdje gewoon, zonder te irriteren overigens. Wat overblijft is een charmant rockalbum dat door netjes binnen de lijntjes te kleuren waarschijnlijk wel weer op handen gedragen zal worden door die fanatieke schare fans. Doe ons dan toch maar Comets On Fire.