Les Haricots Sont Pas Salés 1987-1991

David Thomas, boegbeeld van het immer interessante Pere Ubu, is inmiddels op pensioengerechtigde leeftijd. Dat houdt hem echter niet tegen om heel actief bezig te blijven. In de late lente komt hij met zijn band concerteren in Europa, in 2017 verscheen het prima album ’20 Years In A Montana Missile Zoo’ en tegelijk komen er met de regelmaat van een klok retrospectieven uit.

‘The Architecture Of Language 1979-1982’ en ‘Drive, He Said 1994-2002’, hebben we al gehad. Nu is het aan de beurt aan het afsluitende deel dat het trio albums bevat dat na de groepspauze na ‘Songs Of The Bailing Man’ (1982) het levenslicht zagen. Net als in de twee eerder verschenen boxen werd nu ook een plaat vol niet eerder uitgegeven werk toegevoegd. Maar eerst de drie reguliere albums, die minder experimenteel en vooruitstrevend kl(o/i)nken dan wat eraan vooraf ging, maar daarom niet minder leuk zijn.

‘The Tenement Year'(1988), ‘Cloudland’ (1989) en ‘Worlds In Collision’ (1991) geven de kijk op reguliere popmuziek, gezien door Thomas en zijn kompanen. En al is het ergens wel pop, het blijft Pere Ubu en dus altijd net een beetje anders en steevast dwars. In die periode zat Pere Ubu op het grote Fontana, en die zullen zich wel een breuk hebben geërgerd. Met elk album gingen ze een stapje verder in het uitspitten van wat commerciële pop zou kunnen zijn, met het onuitgegeven ‘The Lost Album’ als hoogtepunt.

Voor de elf nummers op dit album gooide de band alle remmen los, waardoor het een heel experimentele plaat is geworden, waarop zeer duidelijk de stempel van Thomas valt te horen. Hij is de baas, waardoor een aantal van de demo’s bijna als zijn beste solowerk klinken. Voor deze plaat alleen al is deze set de moeite waard. Zelfs als je de andere drie platen, net als wij, al in de collectie hebt.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
PereUbu_LesHaricotsSontPas
geplaatst:
di 28 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!