Verse tropische Afro-Colombiaanse klanken uit de Caraïbische kust van Colombia. Son Palenque is een legendarische groep die in de jaren 1980 werd opgericht en inmiddels al vijftien albums op hun teller heeft staan. Dit is nummer zestien en met twaalf nieuwe composities gebaseerd op de sterke traditie uit de regio San Basilio de Palenque. De stijlen zijn een bonte mix van champeta, bullerengue, chalupa en lumbabu die hun wortels in de Afrikaanse slavenmuziek hebben en vermengd worden met Afrikaanse soukous, Afrobeat, highlife tot moderne herbewerkingen. Er doen een aantal speciale Colombiaanse gastmuzikanten mee op het album, waaronder gitarist Justo Valdez en meestercomponist en blazer Michi Sarmiento, die onlangs nog met Ondatropica werkte. Ook Mario Galeano en Pedro Ojeda van respectievelijk Frente Cumbiero, Los Pirañas en Romperayo deden hun duit in het zakje. Dit alles geeft het album een sterk allure en de songs ‘Luca Mini’ en ‘Mina Ma Pelo’ maken direct de belofte waar met swingende champeta soukous.’Pacuapa’ drijft op sterke invloeden uit Nigeria en Congo met heerlijk pingelende gitaren en in Cha Nico’ ongeveer hetzelfde maar dan in verbasterde champeta. Andere uitschieters zijn ‘No Puede Mas’, ‘Samitolo’, ‘Agua Sala’ en het zeer rappe ‘Juan Danda’. Maar mindere songs staan er op dit album niet echt op. Eentje om bij te verlangen naar warmere temperaturen. Uitgebracht op het Colombiaanse Palenque Records label, dat zich al twintig jaar inzet voor Afro-Colombiaanse muziek en cultuur.
