Tijdens een tournee door Chili in 2001 werd het elektroduo Lluvia Acida benaderd door een oude vrouw met een hartekreet. Ursula Calderón was een van de laatste Yaganas, de inheemse bevolking van Vuurland, en wilde graag in haar eigen taal legendes, verhalen en liedjes die zij zich nog kon herinneren, opnemen. Héctor Aguilar Triviño en Rafael Cheuquelaf Bradasic hielpen haar en waren zwaar onder de indruk van de uitkomst. Hun muziek was bijgevolg niet exclusief elektronisch, maar werd aangevuld met fluiten, strijkinstrumenten en akoestische percussie. Op hun eerstvolgende cd, Tierra De Espectros, verwerkten zij een fragment uit Calderóns vertellingen. Nu, zeven jaar later en zes jaar na het overlijden van de oude vrouw, brengt Luvia Acida een cd uit met evenveel ruimte voor de stem van Ursula Calderón als voor hun muziek. Kuluana het woord voor grootmoeder in de taal van de Yagan biedt de luisteraar beurtelings muziek en een verhaal of liedje. Daar begrijpen wij uiteraard geen klap van, maar het stoort mij geen moment. De zachte stem van de vrouw in een volkomen onbekende taal is heel prettig om te horen. Het is bovendien bijzonder hoe fraai de kalme vertelstem en de hedendaagse electro samengaan, in het geheel niet botsen. De muziek is sterk (elektronisch) percussief, vaak gelaagd opgebouwd. Elektronica strooit ook hier en daar wat geluidjes en effecten, soms ook een melodietje. Van tijd tot tijd klinkt een fluit voor een eenvoudige melodie of in een loop. De sfeer van Kuluana is relaxed, bijna luchtig en staat ver af van de uitbundige dans- en feestmuziek die we snel met Latijns-Amerika associëren. De opnamen ademen een andere Zuid-Amerikaanse, indiaanse sfeer. Een fijne cd, ook te downloaden via Pueblo Nuevo, en een belangrijk document van een bijna verdwenen taal en nagenoeg uitgestorven volk.