Sacred Bones is een label dat zich niet op een genre laat vastpinnen maar gewoon kiest voor muziek die ze super vinden. Vandaar dat in hun catalogus zowel platen zitten van Jenny Hval, David Lynch en John Carpenter als van Uniform, Destruction Unit, Lust For Youth, Marching Church en Pharmakon. Met de reeks ‘Killed By Deathrock’ heeft het label een andere missie. Geen kersverse bands met schitterend nieuw werk, maar delven in punk, new wave, postpunk, cold wave, gothrock en industrial, kortweg deathrock genoemd door Sacred Boens. Bands die de donkere kant van de ziel bezingen en fatalisme en wanhoop als motto hebben. De samensteller (labelbaas Caleb Braaten) gaat op zoek naar verloren gewaande nummers van bands die nog steeds onder de radar zijn gebleven, de meeste ervan toch. In GC#121 kwam deel 1 aan bod en was een aangename, gevarieerde verrassing. Op deel twee staan opnieuw bands van een beetje overal. Skeletal Family brengen pure gothrock. Het nummer van Veda is interessant omdat Cam Campbell van Sex Gang Children mee doet. Red Zebra mag het prijsbeest leveren met hun reeds uit 1980 stammend ‘I Can’t Live In A Livingroom’. Veel van de andere bijdragen hebben wel iets, maar zijn minder verrassend dan de even onbekende bands op deel 1. Het zijn dan ook meestal nummers die, al passen ze perfect in de tijdsgeest van toen, net dat tikkeltje extra misten. Het leukste nummer, eentje dat we nooit eerder hoorden en tevens de afsluiter van de verzameling, is van Vita Noctis, die in 2015 ‘No Place For You’ uitbrachten op Daft. Verrassend genoeg ook Belgen dus, met het nummer ‘Hade’, afkomstig van hun tape ‘In The Face Of … Deaths’ (1984). Heerlijke minimal met zo’n Thick Pigeon-stemmetje waar we steevast voor vallen.