De Tunesische muzikant en activiste Deena Abdelwahed laat zien dat ze op haar tweede plaat āJbal Rrsasā, na haar geprezen debuut āKhonnarā (2018), moeitelozer en vrijer kan schakelen tussen de verschillende elektronica en volksmuziek die op haar pad komt. Ze durft vanuit haar huidige standplaats Frankrijk het transnationale experiment dat ze was aangegaan verder door te drijven, na een jeugd met haar conservatieve Tunesische ouders in Qatar en een start van haar kunstcarriĆØre in de jazz- en clubscene van TunesiĆ«. Die bagage culmineert in avontuurlijke en deels dansbare composities waarbij af en toe haar (jazz)zang opduikt te midden van ritmische zaagtand-synths, zoals op āViolence-For-Freeā. Of de sterke stuwende synthpartij op āSix As Oilā dat na een intermezzo een nieuwe wending neemt met tempowisselingen en een onverwachte outro, iets wat vaker gebeurt in dit zevental lange arrangementen zonder duidelijk couplet-refreinstructuur. Het ārefreinā halverwege slotnummer āPre Islandā was nog het meest aanstekelijk, maar haar muziek is er vooral om je in onder te dompelen. Qua geluid is het krachtiger geworden dan haar debuut, wat meteen al op het sterke openingsnummer āThe Key To The Exitā te horen is. Ze kreeg voor de productie dan ook onder meer steun van de Tunesische multi-instrumentalist en componist Khalil Epi, de Irakees-Britse multi-instrumentalist en componist Khyam Allami en de Egyptische mastering engineer Heba Kadry. De vermenging van invloeden en talenten op āJbal Rrsasā doet me uitkijken naar haar vervolgavontuur, met allicht wederom verrassende outroās.
