De aantrekkingskracht van en de terugkeer naar de postpunk van de jaren 1980 is geen recent fenomeen, wat muziekjournalisten of fans van bijvoorbeeld Interpol, Editors of White Lies ook mogen denken. Ook in de jaren 1990 bleef de invloed van cruciale bands als Joy Division en The Sisters Of Mercy zwaar nagalmen. Dat had destijds minder te maken met commerciรซle ambities en uitgekiende marketingstrategieรซn ย halverwege de jaren 1990 was new wave volgens sommigen al hopeloos gedateerd -, maar met oprechte liefde voor die bands en hun sound. Al mag natuurlijk ook enig epigonisme niet worden uitgesloten. Een van die bands die, vooral in hun beginjaren, de invloed van Joy Division niet onder stoelen of banken kon steken, was het Australische trio IKON. Dat de originele zanger Michael Carrodus ย enkel te horen op het debuut ยIn The Shadow Of The Angelย (1994) en opvolger ยFlowers For The Gatheringย (ย96) – gezegend was met een klok van een bariton die het midden houdt tussen de stem van Ian Curtis en Chris Reed van Red Lorry Yellow Lorry speelt daarbij een meer dan significante rol. Wat IKON toch de moeite waard maakt, is het niveau van hun songs, de kristalheldere productie en de rake sfeerschepping die nergens gedateerd klinken. Nummers als ยBlack Rosesย, ยLord Of Darknessย, ยCondemnationย, ยPersuasionย, ยLife Without Endย of ยStranger Iยve Becomeย staan nog steeds fier overeind en ook ยFall Apartย van Death In June wordt in een uitstekend nieuwe jas gehesen. Het Duitse Echozone zet deze twee vroege en vergeten postpunkpareltjes nu extra in de verf door ze aan te vullen met massaยs zeldzaam en niet eerder uitgebracht materiaal, en dat telkens met een lijvige bonuscd. Ideale stuff dus voor wie verder kijkt dan de gebruikelijke namen en even goed The Comsat Angels, For Against of het vroege werk van Fra Lippo Lippi weet te waarderen.
Wie met zijn band refereert aan het oeuvre van Charles Baudelaire staat per definitie al met een been in het Gothic-kamp. Het Zweedse duo Les Fleurs Du Mal heeft met ยIย best een leuke debuut-ep uitgebracht, al is het totaal onmogelijk om niet vanaf de eerste minuut in een oncontroleerbare reflex ยThe Sisters of Mercyย te roepen. Zelfs de drumcomputer klinkt als die van de vergane glorie uit Leeds! Onderhoudend, maar wij leggen liever ยFirst And Last And Alwaysย nog eens op de draaitafel.
