Een eclectische smaak hebben is niet altijd een voordeel. De Nederlander Randolf Smeets houdt zowel van noise en rock als van atmosferische experimentehn en drum n bass. Allemaal toegelaten, maar het wordt een beetje moeilijk als deze uiteenlopende smaken ingemuurd worden op één album. In Eternity houdt ons zéér attent, maar maakt ons tegelijkertijd ook verdomd zenuwachtig. Zeker wanneer we achteroverleunend trachten te genieten van de experimentele sfeermuziek (insectengeluiden en orkestsamples), en we onverwacht en vooral ongewild plots op een drum ‘n bass-danspartij terechtkomen. Smeets stelt zelf dat zijn twee vorige albums meer thematisch en klankmatige samenhang vertoonden, en misschien is deze werkwijze toch beter, of kunnen een paar nevenprojecten een uitweg bieden? Als je alle lievelingskostjes van ondergetekende door elkaar eet, krijg je evengoed een onverteerbare blok beton op jouw maag.