Laten we in deze selectie van soundtracks beginnen met een iconische openingstrack. Beats die langzaam een tempo zetten. Een dik synthesizerloopje dat er opeens onheilspellende inhakt en dan kunstmatige strijkers die het geheel weidser maken. Het is de onvergetelijke soundtrack van ‘Assault On Precinct 13’ uit 1976. Groots, spannend en nog steeds heerlijk om naar te luisteren. Je zou het haast voor een nummer van Kraftwerk kunnen slijten. Het is toch echt John Carpenter die naast zijn bijdrage aan de geschiedenis van de cinema ook een pionier was op het gebied van elektronische muziek. De laatste paar jaar heeft hij de spotlichten weer opgezocht en treedt hij op met nieuwe composities. Je ontkomt echter niet aan de kracht van zijn oude werk. Neem bijvoorbeeld zijn muziek voor horrorklassieker ‘Halloween’ die qua soundtrack een mooie combi vormt met Mike Oldfields ‘Tubular Bells’ dat voor ‘The Exorcist’ werd gebruikt. Je hoor het allemaal op de essentiële verzamelaar ‘Anthology: Movie Themes 1974-1998’. Van een Amerikaans icoon gaan we naar de veelzijdige Nederlandse componist Minco Eggersman die naast zijn band en solowerk (At The Close Of Every Day en ME) ook soundtracks maakt. Zijn ingetogen muziek voor Jaap van Heusdens film ‘In Blue’ heeft een soort serene postrockvibe in de lijn van Stars Of The Lid en Do Make Say Think. De juiste muzikale sfeer die past bij Van Heusdens films over kwetsbare personages die door een plotselinge gebeurtenis aan de zin van hun bestaan gaan twijfelen. Daarnaast staat ‘In Blue’ in zijn gelaagdheid ook prima op zichzelf als album. Tot slot is er nog de mengelmoes van stijlen en liedjes op de score van de Duitse film ‘Es War Einmal Indianerland’. De muziek van Acid Paulie is daarbij het beste vertegenwoordigd. Hij werkte eerder met The Notwist en maakte voor de film een soundtrack die doet denken aan de muziek van het !K7 label en DJ Koze. Relaxte elektronica dus met af en toe en wat meer uptempo nummertje ertussen door. Daarnaast bevat het album nog wat onnodige dialoogfragmenten uit de film en muziek die niet helemaal te rijmen is met Acid Paulie zoals Charles Aznavour die laat horen dat hij ook in het Duits kan zingen met het lied ‘Deine 17 Jahre’.