Het blijft een van de opvallendste poporkesten: het zeventienkoppige Broken Social Scene. De minimale bezetting is zes mensen, maar ze kunnen ook met z’n negentienen aan komen zetten – nu jullie weer, Arcade Fire. Het is niet vreemd dat de muziek ook een orkestrale tic heeft. Luister het sterke ‘Halfway Home’ er maar op na: wat eerst rammelindierock lijkt, krijgt al snel door elkaar lopende partijen, postrockachtige sferen en een flinke hoeveelheid blazers. En eerlijk is eerlijk, Arcade Fire is niet ver weg. Verder biedt ‘Hug Of Thunder’ indiepop en -rock die soms vrij gangbaar overkomt, maar altijd wel een paar vreemde afslagen neemt –niet zelden richting beheerste chaos. Het fraaie, door Feist gezongen titelnummer bijvoorbeeld mag er ook zijn. Echter, de melodieën en refreintjes kunnen soms wat aan de gemakkelijke kant zijn. Het refrein van ‘Skyline’ bijvoorbeeld klinkt als een goedkope poging om een folkpophitje te scoren – denk ‘Renegade’ van X-Ambassadors, en dat is iets waar je liever niet aan zou willen denken. Maar de groep komt toch met een en ander weg, omdat ‘Hug Of Thunder’ nooit een écht gangbare plaat wil worden en altijd wel wat stekels uitzet. En dat is wel zo fijn.
