Holding Hands With Jamie

Met hun singles en ep’s wisten Girl Band al onze aandacht te trekken. Deze waren goed, we sloegen nog niet steil achterover, maar waren op zijn minst geïnteresseerd wat hun eerste echte langspeler zou brengen. De laatste ep ‘The Early Years’ liet al echo’s van eigengereide noiserock horen zoals bijvoorbeeld Liars ook wel eens eruit perst en ook bij de opener van deze plaat komt Liars door ons hoofd spoken. Machinale, industriële ritmes en een sound zo droog als een non zorgen voor een directe aanval op je goede smaak. Wij waren al van de eerste minuut mee met de plaat, maar we hebben dan ook weinig op met ‘goede smaak’. ‘Pears For Lunch’ zorgt al bij de tweede song voor een hoogtepunt. Niet alleen op deze schijf maar bij nader order waarschijnlijk ook in gans ons muziekjaar. Halverwege de plaat doet ‘Paul’, een van de langste klootzakken op deze plaat, net hetzelfde. Twee wereldnummers op één plaat? Dan kan het al bijna niet meer stuk. Ook de andere zeven songs zijn meer dan de moeite waard en doe zo erg hun zin dat je niet anders kan dan ze een stevige hand drukken. Die hand in de plaattitel is trouwens die van Jamie Hyland, de producer. Dit is lawaai, herrie van de beste soort en je kan er bij momenten zelfs je heupen op schudden. Zanger Dara Kiely zingt en schreeuwt daarover zijn teksten, soms ijl, soms manisch. Hij schijnt een tijdje psychotisch en paranoïde in een tentje gekampeerd te hebben. Wij doen dat een paar keer per jaar met de festivals, geen erg, maar daardoor heeft hij de juiste gekke energie om bij deze band te zingen. En wil er alvast iemand ons een hand rijken want we zijn dan alsnog steil achterover geslagen. Top!

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
Girl_Band_Holding_Hands_With
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!