De nieuwe stijl van Cindytalk kleurt mooi bij deze grijze zomer, maar deze cd (of dubbel-lp) verft alles nog net een tikkeltje grijzer dan gewoonlijk. Hold Everything Dear is opgedragen aan de aan longkanker overleden bassist Matt Kinnison, en laat de verschillende grijstonen mooi in elkaar overvloeien tot een melancholische soundtrack. De spookachtige piano van Gordon Sharp krijgt het gezelschap van zwangere stiltes, metalig gedreun en geritsel van bewerkte veldopnames (vooral natuurgeluiden en stemmen). Het meeste bronmateriaal werd in Japan opgenomen, waardoor de bij momenten als dusdanig herkenbare (kinder?)stemmetjes bijdragen tot het vervreemdende effect voor de luisteraar van bij ons. Ook de inbreng van bewerkte wind en een klokkenspel zorgen voor een tegelijk exotische en (boven)natuurlijke toets. Niet dat we hier meteen vrolijker van worden, maar het staat als een paal boven water dat herhaaldelijke luisterbeurten een balsem zijn voor je ziel. En anderzijds krijgen we voor de eerste keer in ons leven zin om een sigaret op te steken.