Gonçalo Almeida kennen we hier ten huize vooral van Albatre. De contrabassist is echter niet van een kleintje vervaard en kan moeilijk stil zitten. Hij is bezeten door zijn instrument en wil dan ook zo veel mogelijk spelen. Gelijkgezinden genoeg, dus stuurde hij ons de muziek die hij samen met Julius Gabriel (saxofoon en elektronica) en drummer Gustavo Costa maakte onder de noemer Ikizukuri. De band opereert vanuit Portugal, al zit er net als bij Albatre een Duitser in de gelederen (Gabriel). De cassette, uiteraard in een heel beperkte oplage (dertig stuks), is opgedeeld in twee gedeeltes, A en B dummy, maar dat is niet wat we bedoelen. De B-kant bevat namelijk een stuk van achttien minuten, terwijl de A-kant tien korte stukken bevat. Het titelnummer is meteen het epische hoogtepunt van de tape. Het stuk begint subtiel en atmosferisch, bouwt rustig op naar een climax via rockgeoriënteerd drumwerk en felle saxofoonuithalen. De korte nummers zijn explosief van aard. Een scheurende saxofoon, gemeen basspel en soms naar blast beats neigende drums. Bij momenten klinkt het trio als een metalband, zonder elektrische gitaar dan wel, en op andere momenten neigt de muziek naar pure freejazz. Melodie en structuur worden in drones gegoten, terwijl Gabriel zijn saxofoon in de vernieling blijft blazen.