Bruckner is het samenwerkingsverband van Bernhard Loibner en Didi Bruckmayr, twee oude bekenden uit de Oostenrijkse avant-garde. Loibner is een multi-instrumentalist die eerder platen vol speelde met elektronica en elektroakoestische improvisaties. Bruckmayr is een, laten we zeggen, expressieve vocalist, die onder meer deel uit maakt van Fuckhead. Samen maakten ze ‘Happy End’, een idiote en bij vlagen surrealistische plaat waarop Bruckmayr zo ongeveer alles doet met zijn stem behalve zingen. Grommen, grauwen, giechelen, kreunen, knorren, kakelen, bassen, bitsen, brommen – een avant-gardistisch scat-fest. Loibner begeleid dit alles met basgitaar, elektronica, percussie en wat hem verder uitkomt, onnavolgbaar geïmproviseerd. Incidenteel met behoud van ritme, als een soort op hol geslagen versie van Matmos’ ‘Very Large Green Triangles’, meestal als de muzikale equivalent van expressief theater. Alleen uit op vinyl, 100 exemplaren. Benieuwd of dat uitverkoopt.
