Ekca Liena alias Daniel W.J.Mackenzie uit Brighton is een behoorlijk bezige muzikant/geluidskunstenaar. Hij brengt albums uit onder zijn eigen naam, als lid van Plurals waarvan later dit jaar nieuw werk zal verschijnen op Silken Tofu; en hij is lid van het kunstenaarscollectief Lost Property.
Sinds 2007 bracht hij tevens een hele reeks albums uit onder de noemer Ekca Liena. ‘Gravity And Grace’ past in een reeks die startte met ‘Slow Music For Rapid Eye Movement (Dead Pilot, 2008), gevolgd door ‘Graduals’ (Consouling, 2015). Hij bracht in de tussentijd nog een reeks cd-r’s uit, maar die behoren niet tot dezelfde serie. ‘Gravity And Grace’ zet logischerwijs de donkere soundscapes verder die met de eerdere albums al was ingezet.
Alleen heeft Ekca Liena alsmaar meer ervaring in het opbouwen van zijn nummers, waardoor de variatie een stuk groter wordt. Waar de voorgangers dromerig of blakend van eenzaamheid waren, kiest Ekca Liena nu voor een abstract geluid waar drones, bewerkte veldopnames en geluiden van gevonden objecten een industriële sfeer geven aan de via bewerkte gitaren opgewekte drones.
Net zo goed last hij introspectieve, van emoties doordrenkte, fragmenten in. Orgelpunt is de afsluiter en tegelijk het titelnummer, waarin gedurende een epische achttien minuten alle ingrediënten op schitterende wijze bijeen worden gebracht. De zeven voorgaande nummers zijn daarbij weliswaar wondermooi, maar zijn slechts bouwstenen die moeten leiden tot de grote finale. Het is een stuk dat wat doet denken aan de grootse gebaren van Barst in al zijn dronerige grandeur. Met dat verschil dat de bombast bij Ecka Liena meer in toom wordt gehouden, wat dit album dan weer onderscheidt van gelijkaardige droneplaten.
Melodie en als gitaar herkenbare geluiden vormen daarbij extra troeven van de in zijn geheel genomen heel overtuigende plaat.