Frozen Orchestra (Splitter)

Eindeloze vergezichten over een landschap dat trilt van ingehouden energie. Steeds weer verschijnen heldere tonen boven die zinderende vlakte. Meestal zijn ze zo weer weg, maar andere houden even aan voor ze terugzinken in de massa. Een uur lang houdt deze vrijwel onveranderlijke muziek je aandacht gevangen.

Het is ‘Frozen Orchestra’, een gedachtenspinsel van het Berlijnse kwartet The Pitch, bestaande uit organist Boris Baltschun, bassist Koen Nutters, vibrafonist Morten J. Olsen en klarinettist Michael Thieke. Met hun instrumenten en eenvoudige elektronica legt het viertal zich toe op muzikale structuren waarin alle beweging stilgezet lijkt, zodat kleine veranderingen onmiddellijk waarneembaar zijn. Ze steken als witte pieken boven de mist uit.

Op ‘Frozen Orchestra’ hebben ze beroep gedaan op Splitter Orchester, een flinke groep stadgenoten (onder wie microtonale tubaspeler Robin Hayward en toetseniste Magda Mayas), om deze klankdroom wat grootschaliger gestalte te geven.

Het concept heeft weg van het werk van Phill Niblock, met lange stukken waarin tonen dicht rondom een bepaald centrum zweven en zwermen. Maar bij het bevroren orkest treden de individuele instrumenten uit de schaduw van het collectief. De indruk van stilstand is dan ook schijn. Je kunt niet echt spreken van melodieën die ergens heen gaan, maar wat je hoort, is onafgebroken in beweging. Tot alles zich uitdunt tot wat strijkers, spaarzaam geplukte snaren, een enkele piano en licht slagwerk.

Aanzienlijk spannender en mooier dan het pianogedreutel dat in een mierzoete lawine over de markt uitgestort wordt.

tekst:
René van Peer
geplaatst:
do 23 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!