Fourth

Het Romeinse kwartet Lento neemt steevast de tijd voor een plaat. Debuteren deed de band pas in 2007, na drie jaar samen te hebben gespeeld, met een split met Ufomammut. In datzelfde jaar verscheen het indrukwekkende ‘Earthen’, waarna het een paar jaar stil bleef. ‘Icon’ en ‘Anxiety Despair Anguish’, beiden op Denovali, verschenen kort na elkaar (2011 en 2012). Daarna trokken de heren zich weer een beetje terug. Nadenken, schaven aan het geluid, werken aan een nieuw concept en invulling met de bedoeling het effect van hun instrumentale nummers nog indringender te krijgen. Op naar ‘Fourth’ dus, op het Gentse Consouling dan nog wel. En wat voor een heerlijk en afwisselend album is dit geworden. Sferische stukken staan naast heel donkere, heavy nummers waardoor er een interessant meanderend geheel ontstaat. Zo lijkt het alsof Lento opbouwt, terugkeert naar rust om dan weer fel uit te halen. Om ons dan naar het einde van de plaat toe in slaap te wiegen, na een klein uurtje indrukwekkende prikkels. Het hard/zacht element wordt door Lento weliswaar aangewend, maar dan niet in één nummer, maar binnen het geheel van de plaat. ‘Some Disinterested Pleasures’ (het tweede, ongelooflijk sterke nummer) en ‘Cowardly Compromise’ zijn de hardste bouwstenen, waarrond Lento een meer atmosferisch getint instrumentaal gordijn optrekt. De mengeling van doom, postrock, ambient, drones, stoner en mathrock wordt bij Lento een verhaal van tien nummers, die naadloos in elkaar overlopen en zo één indrukwekkend geheel vormen. Het zal wel weer een paar jaar duren alvorens Lento zijn volgende krachttoer op ons los laat, dus neem de gelegenheid waar en grijp de kans.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Lento_Fourth
geplaatst:
ma 12 aug 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!