De 22-jarige Brit Joel Nicholson nam drie jaar geleden op zijn slaapkamer zijn debuut Sleep at your own speed op, dat hij zelf omschreef als een coming-of-age roman in dertien korte verhalen. Inmiddels is hij verhuisd naar Manchester en is de slaapkamer omgeruild voor een heel huis. Dat heeft zijn effect gehad op zijn muziek, zo horen we op de tweede langspeler For each a future tethered. Nicholson blijft een slaapkamertroubadour, die je met zijn stem en gitaar mee op reis neemt zonder dat je op je pantoffels een stap buiten de deur hoeft te zetten, maar hij durft wat meer uit te pakken in zijn arrangementen. Zijn intieme folkpop is op de juiste plekken aangevuld met hier en daar wat piano-akkoorden of blazers, en soms een basritme of handclaps om de nummers wat vaart te geven. Het resultaat is een rijker geluid, dat door de melancholische bijklank een goede aanvulling is in het rijtje zondagochtendmuziek a la Elliot Smith. Dat betekent echter ook dat het muziek is die direct vervliegt zodra je je cd-speler uitzet: om echt een indruk achter te laten, kabbelt het te rustig voort.