Final Archives

‘Final Archives’ is de toegift van Gianluca Becuzzi’s alter ego Kinetix, dat hij na bijna tien jaar achter zich laat. Als u de Italiaan kent, is dat waarschijnlijk van de folky ambient die hij met Fabio Orsi maakt, maar als Kinetix maakt hij vooral koude bouwwerken van microgeluiden, diepe bassen en sinustonen. Zo ook op deze cd, die, zoals de titel doet vermoeden, een afsluiter is met rest- of opnieuw bewerkt materiaal. De lange opener ‘Absolute Grey’ klinkt als een bezoek aan een schijnbaar verlaten ruimtestation dat dood door de ruimte drijft. Tegen de achtergrond van een grondtoon als een haperende motor die je eerder voelt dan hoort, en een subsonische elektronische puls van de laatste werkende boordcomputer, drijven in de verte huilerige spookachtige synths langs. Die sfeer wordt versterkt door gefluister en microgeluiden die soms uit de mix opduiken. Het zou een toegift kunnen zijn bij Sleep Research Facility’s ‘Nostromo’. Op de zeven korte nummers die volgen past Becuzzi hetzelfde instrumentarium op een veel hardere manier toe. Elektronische drones, pulsen en een dreigende atmosfeer zijn dik op elkaar gepakt, en worden soms ruw verstoord door scheuten pure witte ruis, zoals ook Pan Sonic dat deed op ‘Katodivaihe’ en ‘Aaltopiiri’. Het lange laatste nummer is een ode aan Iannis Xenakis en zijn concept van het componeren met behulp van ‘blokken van geluid’. Het heeft dan ook dezelfde onrustige sfeer en plotselinge akoestische geluiden als Xenakis’ ‘Persepolis’, aangezet met plaatstaalpercussie. Op hetzelfde label verscheen ook ‘Implosione Tra Le Pieghe Dell’Anima’ van Tasaday, een heruitgave van een cassette uit 1984. De band bestaat nog steeds, en werd in GC#64 omschreven als ergens midden tussen This Heat en Lustmord. Dat kun je op deze cd met een beetje goede wil al aan horen komen. Ook doen de tegendraadse ritmes, tapes en een industriële atmosfeer denken aan het allereerste werk van D.A.F. en Liquid Liquid, en neigen sommige nummers door een zenuwachtige sax naar hele vroege Clock DVA. Niet vervelend allemaal, maar wel het soort archiefmateriaal dat doorgaans alleen door hardcore fans wordt gewaardeerd. Ik hoop dat de band de status ‘legendarisch’ heeft in Italië, want ik vrees dat de cd’s anders en masse in de uitverkoopbakken gaan belanden.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Kinetix_FinalArchives
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!