nobuka, de naam waaronder de Nederlander Michel van Collenburg opereert, is terug met een nieuw album. In een persoonlijke memo die bij het album hoort, vertelt Van Collenburg dat ‘Fehrbelliner Str.’ gezien kan worden als een liefdesbrief aan Berlijn, en dat dit album een auditief dagboek is. We horen een mengeling van veldopnamen, drones en samples, die samen een beeld van de Duitse hoofdstad creëren dat misschien niet helemaal strookt met de bruisende metropool die wij voor ons zien als we denken aan Berlijn. ‘Fehrbelliner Str.’ straalt op de meeste nummers een serene rust uit, iets wat misschien moeilijk te rijmen valt met de miljoenenstad, maar er klinkt ook een zekere lichtheid en speelsheid in door, en dat valt al beter te begrijpen. Het is dan ook niet toevallig dat Van Collenburg ervoor koos om zijn nieuwste album hier op te nemen. Hij schrijft in de persoonlijke noot dat hij goed in zijn vel zit, beter dan ooit, en dat Berlijn wat dat betreft het beste in hem naar boven haalt. Door de verschillende bouwstenen waaruit de nummers zijn opgebouwd, gebeurt er genoeg om de luisteraar bij de les te houden, maar de stuk voor stuk prachtige composities nodigen ook enorm uit om er flink op los te mijmeren en om even samen te zijn met je eigen gedachten. Dit is absoluut een knap album dat precies doet wat ambient eigenlijk behoort te doen.
