Hipstermetal. Zo omschreef Uwe Teichert, de man die het debuut van het Gentse drietal Future Old People Are Wizards (FOPAW) van de mastering voorzag, het. Goeie bandnaam trouwens. De drie zijn Piet Dierickx (Drums Are For Parades), Nele De Gussem (Mayaยs Moving Castle) en Stijn Vanmarsenille (actief in beide bands). De snoeiharde Black Sabbath-achtige riffs worden op tijd en stond overgoten met een nodige portie synths. De overgang tussen opener ยTeenage Hospitalย (check de clip bij nummer trouwens) en opvolger ยUndo The Redoยsย is geniaal. Dat laatste is trouwens รฉรฉn van de sterkhouders van het album. Een rustpunt wordt voorzien in ยOcean Sea Waterย. Aan de einder horen we meeuwen. Daarna barst het volledig terug los in ยCurlyย. Het daaropvolgende ยEastern Sabbathย is aanvankelijk gedrenkt in Oosters aandoende mystiek. Die mystiek wordt soms doorbroken door een fikse portie rifforama. Links en rechts een kopstoot uitdelend in ยSnowย en ยBecauseย wordt dan toegewerkt naar de afsluiter ยCotton Sheepย. Bijna dertien minuten getoonzette donkere paranoia. Dreigende synths zoemen, in de verte duiken vreemde geluiden op, de vocalen zijn van de ijle soort. Langzaam wordt je binnengezogen in de verstoorde wereld van FOPAW. Zonder de heavy riffs, maar goed. Beter dan hipstermetal kunnen we het ook niet omschrijven en live zal deze gekte behoorlijk overdonderend zijn. Wij leggen alvast de hallucinerende paddo’s klaar voor als we ze gaan aanschouwen.
