Het eerste solowerk van Chalk sinds 1999, verschilt weinig van zijn meditatieve dreunbijdragen aan Mirror of Ora. Beide kanten van deze gelimiteerde (zeshonderd exemplaren) lp herbergen een traag shiftende dreun die tweemaal éénentwintig minuten lang lijkt te twijfelen tussen een organische en een metalige sound. Stemmige meditatiemuziek die zich verplicht horizontaal laat beluisteren, terwijl je kan kiezen of je jouw gezicht naar de zon of naar de bodem wendt. In jouw geval suggereren wij het laatste.
Met Two Organs zet het Three Poplars label zijn speurtocht door de vergeten archieven van ORourke verder. Net als bij voorganger Scend werden in de hoes (kerkvenster)kijkgaten gesneden en via het manipuleren van de binnenhoes kan je kiezen tussen dag of nachtzicht. Deze gelimiteerde lp (duizend stuks) groepeert orgelexperimenten uit 1991, toen ORourke zijn broek zat te verslijten op de universiteit van Chicago. Het zal je niet verbazen als ik onthul dat vooral de dreunmogelijkheden van de orgels aan bod komen, maar ORourke slaagt er ook in om via loops een illusie van melodie te behouden. In sommige passages is het bronnenmateriaal evident: een hallucinerende koster houdt één toets ingedrukt tot het kerkorgel zichzelf overstuurt en het geluid aanzwelt tot apocalyptische proporties. De keerzijde vibreert een toontje hoger, balancerend op de feedbackgrens en soms smachtend naar de verlossing door klokkengelui.