Wat onhandig stapt een jonge man het beeld in en neemt plaats op een stoeltje. Krabbend achter zijn oor en met een zwaar Schots accent begint hij zijn verhaal. Dit is Alex Cowles, oftewel DFRNT. Hij heeft een nieuw album, ‘Fading’, en wil dat uitbrengen bij zijn eigen label Echodub. Maar daar is geld voor nodig en dat heeft Cowles niet. Terwijl hij toch een hoop doet: hij is oprichter van gratis muziekverspreidsite Cut Netlabel, hij beheert Modus Magazine, presenteert de Insight Podcast, schrijft voor SittingOvation en is dus eigenaar van EchoDub. Een klassiek voorbeeld van een jong talent: doet veel toffe dingen, is daar goed in, maar verdient er niets mee. Dus nu heeft DFRNT onze hulp nodig. Crowdfunding heet dat. Voor een kleine donatie krijg je de gesigneerde plaat thuisgestuurd, voor een groter bedrag kun je gezellig een dagje hangen met Alex. En dan kan Alex ‘Fading’ uitbrengen. Die bestaat uit alle stijlen waarmee DFRNT zichzelf beschrijft: deep dubtechno, house, bass, chill-out en elektronica. ‘Fading’ is dan ook een zeer rustige plaat, met diepe bassen, synths met oneindige echo’s en af en toe wat mijmerende zang. Dromerige chill-out die dankzij die zware bas niet thuishoort bij een wit, gelikt Jan Des Bouvrie-interieur, maar in een zonnig, rommelig kamertje. Of in een duistere club. Want ondanks de rustige sfeer van het album is ‘Fading’ te donker om enkel te bestempelen als chill-plaat. Op het nummer ‘El Spirito’ is dankzij de stevige beat goed te bewegen, evenals op ‘Our Little Secret’. Dus nee, niet alleen dubstep is dansbaar, ook dubtechno is dat. Het rottige is alleen dat meer mensen platen van een Amerikaanse bebrilde dubstep-producer kopen dan van een sympathieke Schotse duizendpoot.