Het onconventionele orkest Zeitkratzer vertrekt vanuit de overtuiging dat versterkte akoestische instrumenten nog altijd interessantere experimentele muziek opleveren dan puur elektronische bronnen. Een dik dozijn deelnemers attaqueert een blaas- of snaarinstrument op onorthodoxe wijze, zodat de bron onherkenbaar wordt. Opvallend aan de recente werkwijze is de neiging om bijvoorbeeld een tubaspeler een viool in zijn handen te stoppen, of een trompettist te laten plaatsnemen achter een piano. De cd ElectroniX bevat vijf stukken uit de periode 1999-2004. Bekende namen als Bernhard Günter (op ongewoon volume, er valt zelfs geluid waar te nemen), Terre Thaemlitz en Column One kregen de opdracht om speciaal voor het Zeitkratzerorkest een stuk te componeren. Dit resulteert in vijf sfeervolle composities waar resonerend metaal (ons oor is perfect getraind op het identificeren van snarengeschraap), bromtonen, percussie en gecontroleerde feedback afgewisseld worden met concrete geluiden en korstige tegenklanken. Onze pret wordt nog groter wanneer we trachten te visualiseren wat bijvoorbeeld saxofonist Dror Feiler met zijn instrument moet doen om dit effect te bereiken.