Joseph Donald Mascis blijft rustig verder bouwen aan zijn oeuvre. Het afgelopen decennium waren er vier nieuwe platen van zijn oerband Dinosaur Jr.. Er was zijn stonerband Witch of de hardcorepunk Deep Wound of een samenwerking met Earthless. Maar de man wordt ook wat ouder en dus doet slackerkoning Mascis het soms wat rustiger aan. Daarvoor heeft hij dan zijn soloplaten. Zo heeft hij er de laatste jaren een paar gemaakt. En als je die gehoord hebt weet je ook wat je hier kunt verwachten. Meestergitarist Mascis laat zijn gitaren klinken zoals ze altijd klinken bij hem. Een klank die vaak wordt nagebootst, maar nooit geëvenaard. Daarover zingt hij dan met zijn nogal klagerige, nasale stem over de kleine dingen des levens. Over de liefde (natuurlijk!), het rare leven dat hij leidt als muzikant, thuiskomen. Kleine observaties verpakt in kleine liedjes. Mascis blijft meer dan degelijke plaatjes maken. Soms is dat ook voldoende. Maar het is ook niet meer dan dat.