LaFaro uit Belfast heeft zijn tweede album uit op het Ierse Small Town America en heeft duidelijk zin in een potje herrie en wangedrag. Easy Meat slaat hier wellicht op het zwarte model dat op de achterkant van het hoesje prijkt, als het ware schuddend met haar nauwelijks bedekte kont. Want gemakkelijke deuntjes staan er niet op de plaat. Bovendien houden de Ieren van verwarring. Daar zorgen de korte intermezzos wel voor, die de plaat nog chaotischer maken dan de songs op zich al zijn. De boel oversturen, het geluid door een noisemangel halen en Johnny Black die als zanger het uitschot van de buurt speelt. Of is. Achttien titels staan er op de hoes vermeld, en daarvan zijn iets meer dan de helft echte songs met kop en staart, zonder gegiechel, geschreeuw of andere onzin. The Jesus Lizard in een grotere versnelling of een Britse versie van Helmet in zijn beste dagen, beide vergelijkingen benaderen de intensiteit van songs als Full Tilt of Sucking Diesel. Experimentele noiserock van de eenentwintigste eeuw, waarbij in de songs geen plaats is voor rust. Herrie maken, politiek gekrakeel verwerken in korte, heftige songs en overal schijt aan hebben, en wie wil dansen gebroken ledematen bezorgen. Easy Meat, het zal wel.