Weinig ligt verder uit elkaar dan een drumsolo en het werk van een verstilde laptopper. Maar de drummers die Machinefabrieks Rutger Zuydervelt in het begeleidende schrijven bij Drum Solos noemt geven meteen al een genuanceerder beeld. Jon Mueller, Wil Guthrie, Nick Hennies, Burkhard Beins, allemaal percussionisten wiens solos geïmproviseerde experimenten zijn, geen protserige breaks in een potje stadiumrock. Zuydervelt kan niet drummen (zegt hij zelf), maar mepte er een middag lustig op los, om met de resulterende samples aan het processen te slaan. Zoals verwacht gaat het resultaat amper over de percussieve mogelijkheden van het drumstel, en vooral over de textuur van de geluiden. De bekkens lijken daar het meest geschikt voor, en leveren twee metalig golvende, sonore nummers, die hetzelfde karakter hebben als de minder heftige delen van Daniel Menches Marriage Of Metals. De andere nummers zijn vooral een exercitie in micro-processing, zonder een overall meditatieve sfeer in de weg te zitten. Dubbeltjes is een verzamelaar van oude singles en losse nummers uit de periode 2008-2013. Ook veel van deze nummers bevatten, naast de gebruikelijke gedetailleerde elektronica, echte instrumenten, vaak nog net als zodanig herkenbaar. De nummers zijn daarmee net iets minder abstract dan Machinefabriek-composities vaak zijn. Er zijn samenwerkingen met Hilary Jeffery en Gareth Davis, die de muziek een heel klein beetje een jazzy ondertoon geven. Een van de delen Ontrafelde Tonen leunt op tamelijke onbewerkte, en daarmee verrassend herkenbare koorsamples. Het nummer is daarmee een mooi, blinkend middelpunt van de verzameling. Net als de verzamelaar Bijeen van een paar jaar geleden is ook Dubbeltjes een uitstekende oplossing voor iedereen die de illusie Zuydervelts output op de voet te kunnen volgen al lang opgegeven. De muziek op Attention, The Doors Are Closing! maakte Zuydervelt voor een werk van de choreograaf Iván Pérez voor het Russische Ballet Moscow. Het lijkt er op dat de choreografie Zuydervelt uit zijn comfortzone dwong, want de muziek is behoorlijk dreigend, en heeft meer focus dan veel andere werken die we van hem kennen. Het eerste lange nummer is een zenuwachtige mix van bewerkte metaalsamples en drones, en later digitale ruis. Het is niet ritmisch in conventionele zin (moderne dans overigens ook niet), maar door een aantal sterke overgangen wel zeer verhalend. Daarna zijn er lange, langzaam groeiende passages van drones en nét hoorbare elektro-akoestische geluiden die voor veel spanning zorgen, zonder ooit werkelijk te ontladen. Het ballet handelt over menselijke relaties in de Russische samenleving, in alle mogelijke opzichten; afgaande op de begeleidende muziek speelt in die verhoudingen spanning een dominante rol, zowel in positieve, als negatieve manier. Een sterke release van Machinefabriek.
