Een nieuw seizoen, dus een nieuwe lading 7 inches die zich met onze droomslaap komen bemoeien. Anders dan de meeste van zijn labelgenoten, gebruikt de Bulgaar Shrine synthesizers om zijn melodieuze drones te ontwikkelen. Samengeperste stoorgeluidjes zorgen voor een verhalend effect, en de dreigende melodische ondertoon lijkt een knokige hand te reiken aan de (letterlijk) ondergrondse periode van Lustmord (Heresy). Na enkele matige drones is Shrine een echte voltreffer, die zeker ook in goede (kerkhof)aarde zal vallen bij liefhebbers van dark ambient à la Raison dEtre. Het transparantmelkwit vinyldebuut van het Spaanse Noise Dreams Machina tapt uit een ander vaatje. Digitaal vervormde veldopnames moeten een brug slaan tussen drones en elektro-akoestische muziek. In zowel de werkwijze als het eindresultaat noteren we heel wat raakpunten met The Hafler Trio, al klinkt Noise Dreams Machina ruwer, donkerder en agressiever. Moljebka Pvlse uit Zweden is de bekendste (of minst onbekende) naam in dit lijstje. De subtiele dreunoefening van Mathias Josefson mikt op de interactie tussen geluid, brein en lichaam. Ademhaling is hiervan een mooi voorbeeld, dus worden uiteraard windinstrumenten gebruikt. Deze single klinkt dan ook organischer en meditatiever dan zijn twee voorgangers. Al deze Drones hebben een beperkte oplage van driehonderd exemplaren.