Krakow komt uit Bergen, Noorwegen en komt na Monolith uit 2009 met een nieuw album. De heren zijn een beetje opgeschoven van de initiële stoner naar meer postmetal getinte muziek. Veel zoden zet dat niet aan de dijk. Diin klinkt net zo weinig origineel als zijn voorganger, zelfs nu er van een gedeeltelijk ander genre sprake is. Euvel is meestal de zang van René Misje. Te zangerig, zagerig ook, in de meeste nummers, zelfs al zit de zang een beetje naar de achtergrond geproduceerd. Nochtans kan hij het ook anders, wanneer hij begint te schreeuwen alsof de duivel hem achterna zit in een snellere song als Possessed. Muzikaal zit de band helemaal in het spoor van Isis, latere Neurosis en hier en daar wat Mastodon. De eerst negen minuten van Mound zijn bijvoorbeeld een geslaagde crossover van postmetal en postrock, maar van zodra Misje zijn strot open trekt, is het nummer, door de gewijzigde sfeer, om zeep. Puur instrumentaal zou Diin waarschijnlijk over de hele lijn een stuk beter op ons kunnen inwerken. Een akelige sfeer opwekken kunnen de vier heren, ze kunnen aardig overweg met hun instrumenten en slagen er zelfs in om de meeste van hun songs, behalve de paar snellere, episch te doen klinken. Grutle Kjellson van Enslaved mag dan wel als gast zijn bijdrage leveren, de plaat is net niet sterk genoeg om aan te prijzen. Beloftevol, dat wel.