Het trio Devil Eyes komt uit Montréal, Canada, maar maakt geen muziek die zou passen in de uitgebreide Constellation-stal van aldaar. Bij Devil Eyes is het ruige, vunzige punkrock, en gelijk hebben ze. De plaat opent met hun eerste single, de stevige kraker Rip My Heart Out. Een slidegitaar, een intense groove en de heftigheid van Motörhead in één lekkere song gegoten. En dat is pas de aftrap. In Noctilucent Ghost en Spookfish komen ze met een uit zijn dak gaande klarinet aandraven die de bluesy punkrock extra cachet verleent. En bij datzelfde Spookfish horen we zowaar de geest van Captain Beefheart rondwaren die voor het eerst in zijn leven punkrock speelt. Schitterend en knettergek tegelijk. De chaos die de band live tentoon schijnt te spreiden, komt tot uiting in een manisch gebrachte track als Akuma Gyoshi, in een brabbelversie van het Japans. Het nummer klinkt lekker overstuurd en neigt een beetje naar de anarchopunk van Crass. De twee heren en dame zingen overigens allemaal hun deuntje, en dat is wel leuk voor de afwisseling. Denk aan een mix van Guitar Wolf, ESG en Bob Log III en dan hebt u al een behoorlijk idee van de sound van Devil Eyes. Niet vernieuwend, wel zeer goed gedaan en alleen maar goede nummers.